7″es We Better Boil Soup Of The Grown Ups / Super Cosmotics
En toen was er nog maar 1! Zea is begonnen als vijfmansformatie, slonk in de afgelopen jaren terug tot een duo en inmiddels heeft ook Remko Muermans al weer ruim een jaar geleden het veld geruimd. Zo is de oprichter van de groep Arnold de Boer nu een eenmansband en dit is de eerste uitgave van Arnold in z’n eentje.
Op deze fraai roodgekleurde vinylsingle staan zeven nummers, zeven nummers? Jazeker, maar het hele zaakje is gepiept binnen 12 minuten, want de langste track klokt niet langer dan 2:40 minuten. Zo is Arnold niet alleen terug bij af met het aantal muzikanten, maar is ook de muziek zelf weer zoals in de begindagen. In die zin dat de man boordevol ideeen zit. Het flirten met house en soms zelfs gabber is bijna geheel verdwenen en anno nu heeft Zea weer de lo-fi trekjes die aan de beginjaren doen denken. Er is nog wel wat electro te bekennen, maar die elementen maken nu vooral onderdeel uit van de muzikale basis van de overwegend weer als liedjes te typeren composities.
Ook al was het meest recente Zea-materiaal absoluut de moeite waard, ware het niet dat er nog maar een slinkend clubje mensen voor naar de winkel spoedde, toch voelt het “terug naar de basis materiaal” prima, onbewust hebben we dat specifieke Zea-geluid toch meer gemist dan we aanvankelijk dachten. Voordeel is ook dat Arnold de afgelopen jaren veel heeft geleerd hoe hij in z’n eentje de muziek moet aankleden, zo had dit materiaal evenzogoed door een vijfmansband gespeeld kunnen worden.
Tussen de zeven tracks zijn twee nummers extra opvallend. Eerst is daar een vrije bewerking van ‘I Wanna Be Sedated’ van The Ramones als ‘I Wanna Be Deleted’ muzikaal gezien is er niet heel veel veranderd, maar Arnold komt er absoluut goed mee weg. Kant twee van de single wordt vervolgens opvallend onderbroken door ‘Tip Of Your Nose’ wat een door een Ghanees jongetje in lekker gebrekkig Nederlands gebrachte versie is van ‘Hoofd, Schouders, Knie En Teen’. De vijf andere nummers zijn dus echte Zea-liedjes die teruggaan naar het begin en nergens onderdoen voor het beste materiaal van eerdere uitgaven. Arnold de Boer is het overigens ook nog niet verleerd om met opvallende titels te komen, want wat te denken van ‘You Sound Like An iTunes Fade Out’ en de titel van deze single.
‘We Better Boil Soup Of The Grown-Ups’ is al met al een verrassende hernieuwde kennismaking met Zea, de mensen die de afgelopen jaren afhaakten vanwege het nogal heftige en flink experimentele karakter kunnen met een gerust hart terugkeren. Toffe single! Op naar het eerste volwaardige album van Arnold als eenmansband, we wanna be sedated!
RB
Het is alweer een tijd geleden dat ik iets van de Amsterdamse band zea heb vernomen. Met hun vulkanische explosiviteit en lava aan creativiteit is het keer op keer een uniek genot en zo goed dat het tot ver, heel ver buiten onze landgrenzen bekendheid geniet. In de loop der jaren is het gitaargeluid langzaam uit de band gebeukt en heersen de speelse ritmes, ook al passen delen van de muziek nog wel in de indie hoek. Op de laatste cd Insert Parallel Universe uit 2006 klinkt het dan nog als duo opererende zea explosiever en speelser dan ooit. Daarna reizen veel door Afrika, waar naar geruchten Remko zijn hart aan iemand verloren schijnt te hebben en zea voorlopig althans reduceert tot soloproject. Arnold de Boer, het overgebleven lid, duikt zo waar op als nieuwe zanger van de Ex. Verder lijkt hij even Mokum voor Makkum te hebben verruild. In ieder geval is zijn nieuwe 7″ We Better Boil Soup Of The Grown-ups daar opgenomen en uitgebracht op zijn nieuwe label Makkum Records. Deze bevat 7 nummers verdeeld over 2 kanten rood vinyl en 12,5 minuut. Korte ultrapuntige songs die alle kanten op gaan. Alle kanten zolang het maar enthousiast en speels blijft. Van gitaargedreven tot beat gestuurd en van lo- naar hi-fi. Dynamische songs, die knallen zonder vrolijk te worden. Er zit dan ook altijd een onderkoeldheid, coolheid en melancholiek onder. Het is meer alsof Arnold een kraan vol creativiteit opendraait die alle kant opspat, van punk tot elektro en van indie tot wave. Een hete brij van Joy Division, XTC, Cabaret Voltaire, The Fall, Add N To (X), Wire, Magazine, The Ramones, Dntel en Hypo. Een bruisend en ontwapend plaatje waar ook genoeg humor op te vinden is. Zo hoor je een Ghanese in het Nederlands “hoofd schouders knie en teen” zingen. Net als goede soep is deze 7″ hopelijk een heerlijk voorafje. Heet opgediend is het in ieder geval!
Jan Willem Broek
[Caleidoscoop]
Zea is the alter-ago of Amsterdams Arnold de Boer, a man who holds no stock in normality or convention. For all we know he enjoys nothing more than to settle down in front of the fire of an evening with a nice cup of tea and a packet of Hob Nobs while poring over old copies of Model Railway monthly, but it’s unlikely. The seven tracks on this release hint at an unquiet mind not content to entertain the same idea for too long, just get it down and move on to the next one. Kicking off with the electro-clash melee that is ‘Why So Scared’, madness ensues in the form of an Art of Noise/ Dizzee Rascal garage-ska mash up with a brass hook that stops just short of crossing the line between catchy and eye gougingly annoying. ‘We’ve Got a Crisis’ progresses with the brass stabs intact but begins to reveal Zeas’ conventional punk influence, which is further confirmed with a guitar & voice cover of The Ramones ‘I Wanna be Sedated’ entitled ‘I Wanna Be Deleted’. If it weren’t for the need to flip the record over this would segue neatly into ‘You Sound Like an iTunes Fade Out’, similar in spirit but mangled by the ghost of Joe Meek, whilst ‘Les Mots et Les Choses’ is just mangled. Ordinarily a Dutch nursery rhyme performed solo by an eight-year-old Ghanaian girl would sound absurd, but at this point ‘Tip of Your Nose’ sounds like the most normal thing in the world. The ep concludes with ‘Atomic Heart’, which in complete contrast to its wacky beginnings is a sombre, bare bones song that’s the closest we get to conventional. Clearly a man of wild imagination and restless spirit, Zeas punk ethic proves the bedrock to this collection of tracks and to his career to date. Wonderfully bonkers.
Richard Stokoe
[Losing Today]
Arnold de Boer hat in der letzten Zeit viele Ereignisse hinter sich gebracht. Gr”ndetet er doch sein eigenes Label Makkum Records, auf dem er mit dieser 7″ seinen Einstand gibt, war mit THE EX in “thiopien und in Russland unterwegs und ist nebenbei seit Anfang dieses Jahres der Nachfolger des k”rzlich ausgestiegenen THE EX-Singers G.W. Sok.
Langeweile geht anders. Aber das passt zu ZEA, denn diese Band hat mit Langeweile nichts, aber auch gar nichts am Hut. Wie gewohnt, liefert ZEA eine “u”erst tanzbare Melange aus Techno, Noise, Hardcore, Indie, Dub, Reggae, Punk und Rock.
Kombiniert mit Samples, gespickt mit einer gro”er Portion Gesellschaftskritik und Arnolds minimalistischer Art Gitarre zu spielen, ergibt das Produkt ein so breites Spektrum an fabelhaft arrangierten Songs, dass es schwer f”llt, diese Musik nicht auf Anhieb zu lieben.
Ein Schmankerl dieser Platte ist ein RAMONES-Cover, aus dem kurzerhand “I wanna be deleted” wird. Einfach und gro”artig. Alle Songs dieser Single gibt es “brigens bei YouTube anzuh”ren – aber das ist nat”rlich nichts, im Vergleich zu dieser schicken Single aus rotem Vinyl.
Jenny Krach
[Ox Fanzine]
Limited edition on blood-red vinyl! Features 2 totally great LoFi-Electro-Punk smashers by ZEA aka Arnold de Boer from Amsterdam. The brilliant thing is that there are Afro-Beat influences in here! On the other side KANIPCHEN FIT are equally as amazing! Gloria (vocals & tambourine) and Empee Holwerda-Williams (vocals, guitar, effects & beats) delivering two songs as well, being energetic, catchy, soulful and beautiful! Wow!!!
[X-mist]
Zea (7″ split single met Kanipchen-Fit) Van vijftal in een paar jaar naar solo-artiest ge”volueerd en eigenlijk alleen maar beter geworden. Misschien ook dankzij zijn nieuwe rol in de The Ex, misschien ook niet. Hoe dan ook, Arnold Engels is nog steeds zo Nederlands dat je er een beetje om moet lachen en zijn liedjes nog steeds als een speeltuin van geluid.
Ron van der Sterren
[3voor12]
Een nieuw levensteken van Zea sinds Arnold de Boer alleenheerser is. In de aanloop naar een nieuw album dat in mei moet verschijnen is dit een splitsingle in samenwerking met Kanipchen-Fit. Op prachtig gifgroen vinyl brengen beide acts twee nummers. Het Zea-materiaal ligt duidelijk in het verlengde van de ep ‘We Better Boil Soup Of The Grown-Ups’ van vorig jaar. ‘Song For Electricity’ is een vrolijk huppelnummer dat gebaseerd is op ‘Bogiye’ van Abonesh Adenew uit Ethiopi”. ‘Ich Hab Ein Riesenkopf’ is een korte track waabij de Afrikaanse invloeden nog duidelijker zijn. Dit werkstuk wordt opgeleukt met vreemde geluiden die afkomstig zijn uit een synthesizer-appicatie op Arnolds mobieltje. Zo blijft Zea toch steeds weer verbazen, er is duidelijk geen gebrek aan opvallende idee”n.
RB
[Music From]
Zea is “”n van de leukste, beste en meest explosieve Nederlandse bands of tegenwoordig gewoon het eenmansproject van Arnold de Boer. Als een gecontroleerde vulkaanuitbarsting stort hij doorgaans zijn creativiteit over de luisteraar uit. Hij heeft door Afrika gereisd, hetgeen hem muzikaal zeker nog meer idee”n heeft gegeven. Dat is al zo op zijn vorige 7″ We Better Boil Soup Of The Grown-ups en dat is nu weer zo op de Split 7” met de Nederlands/Amerikaanse band Kanipchen-Fit, die ze voor hun Balkan-tour hebben gemaakt. Gelukkig mogen wij daar nu ook van meegenieten. Op kant A staan 2 nummers van Zea. De eerste “Songs For Electricity” is een elektronische bewerking van de Ethiopische song “Bogiye”. Je hoort de Afrikaanse invloeden wel, maar de stuiterende en pakkende elektronica en zang van Zea overheersen. Zo zou Paul Simon”s Graceland hebben geklonken als niet Simon maar bijvoorbeeld Kid606 of eh dus Arnold de Boer aan het roer zou staan. De tweede song “Ich Hab Ein Riesenkopf” is wederom een lekker puntig nummer vol struikelende stuiterbeats, waar hij met zijn mobiele telefoon elektronische klanken toevoegt die op een vreemde manier doen denken aan Mahmoud Ahmed”s “Ere Mele Mela”. Beide songs zitten geweldig in elkaar. Het is duidelijk met veel plezier gemaakt en daarnaast gewoon ook nog eens erg goed en “ber origineel. Met deze grote klasse bewijst Zea eens te meer een unicum in de muziekwereld te zijn. Tijd voor een nieuw album!
Kant B is een voorloper op de volgende week te verschijnen cd Multibenefit van Kanipchen-Fit. Dit is het nieuwe project van Empee Holwerda (Solbakken, Lul) en zijn vrouw Gloria. Met de 2 songs “People Need Love” en “Old Lies” geven ze een ijzersterk visitekaartje af. Met (tweestemmige) zang, een gitaar en een tamboerijn klaren ze de klus. Het eerste klinkt als een geweldige mix van The Moldy Peaches, Nomeansno en Joy Division, waarbij de muziek heftig is maar vol opgewekte elementen en dus nooit zwartgallig wordt. De heldere zang van Gloria vormt een mooi contrast met de donkere van Empee. De tweede song is een heftige rocksong waar Blondie de Swans lijkt te ontmoeten. Heel fraai en bijzonder. Dit maakt meer dan nieuwsgierig naar hun komende full-length.
Jan Willem Broek
[caleidoscoop]
Op de B kant laat Zea zich van zijn meest Ethiopische kant zien. De vervormde flageoletten geven de gitaarloopjes een afrikaanse schwung. De nijver ratelende electronische instrumenten doen bijna vergeten dat Song For Electricity gaat over haperende electronica (“I need a battery!”) Het instrumentale Ich Hab Ein Riesenkopf wordt prettig gestoord door riedelende telefoontjes en claxons die als roadrunners onrustig door het geluidspalet heen rennen.
Gert Verbeek
[Fret]